Υπακρωμιακή προστριβή
Το ακρώμιο είναι μια απόφυση της ωμοπλάτης που υπερκρεμάται πάνω από τον βραχίονα. Το χώρος ανάμεσα σε αυτά τα δύο οστά (ακρώμιο και βραχίονα) αποκαλείται υπακρωμιακό διάστημα και εκεί βρίσκονται οι τένοντες τεσσάρων διαφορετικών μυών, που ενώνονται και σχηματίζουν το αποκαλούμενο στροφικό πέταλο του ώμου. Οι τένοντες αυτοί υπό φυσιολογικές συνθήκες κινούνται στο υπακρωμιακό διάστημα ομαλά και χωρίς δυσχέρεια. Αν το στροφικό πέταλο προσκρούει στο ακρώμιο καθώς κινείται ο βραχίονας, τότε προκαλείται επαναλαμβανόμενος τραυματισμός. Αυτό έχει ως συνέπεια τον ερεθισμό και την εμφάνιση τραυματικών αλλοιώσεων του στροφικού πετάλου. Η κατάσταση αυτή ονομάζεται σύνδρομο υπακρωμιακής προστριβής ή πρόσκρουσης.
Η υπακρωμιακή προστριβή προκαλείται συχνά – αλλά όχι αποκλειστικά – σε άτομα που οι ασχολίες τους υποχρεώνουν να χρησιμοποιούν τα χέρια τους πάνω από το κεφάλι τους, όπως οικοδόμοι και ελαιοχρωματιστές. Είναι συχνή επίσης σε αθλητές ρίψεων, κολυμβητές και τενίστες. Επίσης, έχει διαπιστωθεί πως το σχήμα του ακρωμίου διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο, με κάποιους τύπους να προδιαθέτουν στην εμφάνιση του συνδρόμου. Τέλος, το υπακρωμιακό διάστημα γίνεται πιο στενό όταν αναπτύσσονται οστεόφυτα («άλατα») στην περιοχή λόγω αρθρίτιδας.
Τα συμπτώματα μπορεί να είναι ήπια στα αρχικά στάδια, με ήπια ενόχληση μετά από συγκεκριμένες ασχολίες. Μπορεί επίσης να ακούγεται κριγμός (τρίξιμο) σε συγκεκριμένες κινήσεις του ώμου. Προοδευτικά οι τένοντες τραυματίζονται όλο και περισσότερο, και σε τελικά στάδια παρατηρείται μαζική ρήξη του στροφικού πετάλου. Καθώς η ρήξη αυτή γίνεται με αργό ρυθμό, δεν αποκλείεται να εμφανιστεί ελάχιστος ή και καθόλου πόνος. Η ρήξη του στροφικού πετάλου συχνά ακολουθείται από αδυναμία κίνησης του ώμου.
Η αντιμετώπιση εξαρτάται από την βαρύτητα της νόσου, την ακριβή αιτία του συνδρόμου και την γενική κατάσταση υγείας του ασθενούς. Η εφαρμογή πάγου καθώς και τοπικών αλοιφών μπορεί να ανακουφίσει. Η φυσιοθεραπεία είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική στην συγκεκριμένη πάθηση. Σε πιο προχωρημένες καταστάσεις, μπορεί να χρειαστεί ενέσιμη θεραπεία ή και αρθροσκόπηση του ώμου. Είναι σημαντικό να εκτιμηθεί η κατάσταση νωρίς, καθώς τα προχωρημένα στάδια απαιτούν πιο επεμβατικές θεραπείες.