Διάστρεμμα ποδοκνημικής

Το διάστρεμμα ποδοκνημικής ή κοινώς «στραμπούληγμα» είναι η πιο συνηθισμένη κάκωση βάση στατιστικών. Αποτελεί τραυματισμό των συνδέσμων που κρατούν την άρθρωση ανάμεσα στην κνήμη και περόνη με το οστό του αστραγάλου ( η ορθή ονομασία της άρθρωσης είναι ποδοκνημική ενώ αστράγαλος είναι μόνο το οστό). Όταν το πόδι έρθει σε επαφή με το έδαφος με ανώμαλο τρόπο, οι σύνδεσμοι αυτοί διατείνονται (κοινώς ξεχειλώνουν) και σχίζονται. Ανάλογα με την βαρύτητα της κάκωσης, διακρίνονται σε

Διάστρεμμα 1^ου βαθμού: Διάταση των συνδέσμων με ελάχιστη ρήξη

Διάστρεμμα 2^ου βαθμού: Μερική ρήξη των συνδέσμων

Διάστρεμμα 3^ου βαθμού: Πλήρης ρήξη των συνδέσμων

Οι πρώτες βοήθειες για οποιαδήποτε κάκωση της ποδοκνημικής μπορούν να συνοψιστούν σε τέσσερα βήματα:

1. Διακοπή οποιασδήποτε δραστηριότητας και αποφυγή φόρτισης του κάτω άκρου. Δεν προσπαθούμε να πατήσουμε με το τραυματισμένο πόδι αν αυτό προκαλεί πόνο. Το να αδυνατεί κανείς να βάλει βάρος στο πόδι αποτελεί ένδειξη βαριάς κάκωσης, ακόμα και κατάγματος.
2. Σηκώνουμε το πόδι όσο πιο ψηλά γίνεται, ώστε να αποφύγουμε το οίδημα.
3. Εφαρμόζουμε πάγο άμεσα και συνεχώς, για 15 – 20 λεπτά ανά μια ώρα.
4. Τοποθέτηση ελαστικού επιδέσμου ή νάρθηκα ποδοκνημικής (επιστραγαλίδα)

Η περαιτέρω εκτίμηση και αντιμετώπιση θα πρέπει να γίνεται από γιατρό, ο οποίος θα κρίνει αν χρειάζονται ακτινογραφίες ή όχι, αν χρειάζονται πατερίτσες και για πόσο καιρό καθώς και ποιος είναι ο καταλληλότερος νάρθηκας για κάθε περίπτωση. Γενικά τα τελευταία χρόνια η αντιμετώπιση έχει ως στόχο να επανέλθει κανείς στην φυσιολογική κατάσταση όσο πιο σύντομα γίνεται.

Πολύ σημαντικό ρόλο έχει η αποθεραπεία μετά από ένα διάστρεμμα. Τα περισσότερα διαστρέμματα 1^ου βαθμού αποκαθίστανται χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια και χωρίς να προκαλούν συμπτώματα σε καθημερινές, μη αθλητικές δραστηριότητες. Δεν συμβαίνει το ίδιο με τα διαστρέμματα 2^ου και 3^ου βαθμού, τα οποία χρειάζονται εξειδικευμένη  αποκατάσταση, συνήθως με φυσιοθεραπεία. Αν δεν γίνει σωστή αποθεραπεία, η άρθρωση εμφανίζει μια χρόνια αστάθεια. Αυτό σημαίνει είτε χρόνια συμπτώματα όπως πόνος και οίδημα είτε υποτροπή του διαστρέμματος με ελάχιστη βία – το πόδι «γυρνάει» με το παραμικρό. Με βάση την βαρύτητα της κάκωσης και το επίπεδο δραστηριότητας (αθλητής ή μη), ο γιατρός θα σας καθοδηγήσει όσον αφορά το πλάνο αποκατάστασης και αποθεραπείας.